PL EN
ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
JĘZYK ESPERANTO W ROZWOJU TURYSTYKI KULTUROWEJ
 
 
Więcej
Ukryj
1
Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
 
 
Data publikacji: 23-07-2019
 
 
Autor do korespondencji
Dorota Mączka   

Dorota Mączka, Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, ul. Sidorska 105, 21-500 Biała Podlaska, e-mail: dorcza@yahoo.pl, tel.: 83 344 99 02
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2016;10(4):25-30
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Esperanto to neutralny język międzynarodowy, który nie należy do żadnego narodu czy kraju. Pełni on rolę języka łączącego kultury całego świata; sprawia, że możliwa staje się komunikacja między ludźmi bez dyskryminacji, gdyż żaden z rozmówców nie posiada kulturowej przewagi w znajomości języka. Turystyka esperancka należy do turystyki kulturowej, a pośrednio do edukacyjnej, rozumianej jako podróż zorientowana na poszerzenie wiedzy uczestników w określonej dziedzinie lub temacie. Miłośnicy tego języka mogą podróżować na światowe i lokalne kongresy, spotkania dla różnych grup zainteresowania oraz indywidualnie do zaprzyjaźnionych osób. Znając ten język, można korzystać z różnych form turystyki – głównie kulturowej, ale także pieszej, górskiej, rowerowej i kajakowej. Przede wszystkim jest to język komunikacji międzyludzkiej. Celem artykułu jest krótkie przedstawienie idei języka esperanto i jego wykorzystania w turystyce kulturowej. Wbrew pozorom język esperanto jest używany przez wielu ludzi na świecie (szacuje się, że od kilkudziesięciu tysięcy do kilku milionów). Ułatwia komunikację międzyludzką oraz turystykę grupową i indywidualną, krajową i zagraniczną. Poza nielicznymi artykułami dotyczącymi promocji tego języka, publikacje o turystyce esperanckiej są nader rzadkie. Artykuł ten napisany został w oparciu o te nieliczne pozycje, z wykorzystaniem stron internetowych w języku esperanto. Autorka tego artykułu jest esperantystką (poziom znajomości języka B2).
 
REFERENCJE (13)
1.
Beyga A. (2014), Esperanto na liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego Polski. http://nowinylokalne.pl/espera... (data dostępu: 29.01.2016).
 
2.
Gawarecki W. (1997), Turystyka. PWE, Warszawa.
 
3.
Koutny I. (2015), Interlingvistikaj Studoj de UAM. http://www.staff.amu.edu.pl/~i... (data dostępu: 26.01.2016).
 
4.
Rohrscheidt Mikos (2008), Turystyka Kulturowa. Wokół definicji. Turystyka Kulturowa, Nr 1, http://www.turystykakulturowa.... (data dostępu: 27.01.2015).
 
5.
Tempczyk K. (2005), Czy święci mówią w Esperanto. Malbork.
 
6.
Wyszowska I. (2010), Turystyka esperancka jedną z propozycji współczesnego podróżowania, W: M. Kazimierczak (red.), Współczesne podróże kulturowe. Wydawnictwo Akademii Wychowania Fizycznego im. E. Piaseckiego w Poznaniu, Poznań.
 
7.
Wyszowska I., Jędrysiak T. (2014), Dziedzictwo kulturowe Ludwika Zamenhofa – idea przeszłości czy przyszłości? Turystyka kulturowa, Nr 6, s. 70-89, http://www.turystykakulturowa..... (data dostępu: 26.01.2015).
 
8.
www.arkones.org/pl (data dostępu: 28.01.2016).
 
9.
www.espero.bialystok.pl (data dostępu: 27.01.2016).
 
10.
www.eventoj.hu/2015/2016.htm (data dostępu: 27.01.2016).
 
11.
www.gvidilo.net/index.php (data dostępu: 21.01.2016).
 
12.
www.pasportaservo.org/pri-ni/ (data dostępu: 26.01.2016).
 
13.
www.polskieszlaki.pl/szlak-esperanto-i-wielu-kultur-w-bialymstoku.htm (data dostępu: 27.01.016).
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top