PL EN
PEDAGOGIKA INTEGRACYJNA WOBEC WIELOASPEKTOWEGO PROBLEMU SAMOTNOŚCI CZŁOWIEKA
 
 
Więcej
Ukryj
1
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
 
 
Data publikacji: 24-07-2019
 
 
Autor do korespondencji
Mariusz Sztaba   

Mariusz Sztaba, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin, e-mail: sztabowy@gmail.com
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2013;7(1):52-68
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wielkim wyzwaniem dla pedagogiki integracyjnej jest wielowymiarowe zjawisko samotności. Niejednokrotnie jest ono przyczyną, skutkiem albo objawem marginalizacji społecznej. Celem artykułu jest analiza i opis różnych postaci samotności, oraz ich przyczyn, aby w końcowej części wskazać na pewne postulaty pedagogiczne dotyczące przeciwdziałania negatywnym postaciom samotności. W artykule posługuję się metodą fenomenologiczną i hermeneutyczną analizując zjawisko samotności w świetle wybranej literatury przedmiotu. Na podstawie dokonanej analizy można stwierdzić, ze samotność ma wymiar pozytywny i negatywny. Praca wychowawcza powinna zmierzać do tego, aby osobę dotkniętą syndromem samotności wyprowadzić ze stanu osamotnienia do samotności twórczej, w kierunku budowania autentycznych relacji z samym sobą i z otoczeniem. Miłość pedagogiczna, zaangażowana obecność i mistrzostwo wychowawcy wspierają wychowanka w trudzie pokonywania zjawiska samotności.
 
REFERENCJE (31)
1.
Chałas K. (2003), Samotność a osiągnięcia edukacyjne wychowanka, W: A. Karpińska (red.), U podstaw dialogu o edukacji. WU Trans Humana, Białystok, s. 181-196.
 
2.
Chrobak S. (2009), Podstawy pedagogiki nadziei. Współczesne konteksty w inspiracji personalistyczno-chrześcijańskiej. Wyd. UKSW, Warszawa.
 
3.
Chudy W. (2001), Obszary filozoficzne Jana Pawła II teologii ciała, W: T. Styczeń (red.), Jan Paweł II, Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Chrystus odwołuje się do „początku”.T. I, RW KUL, Lublin, s. 217-238.
 
4.
Chudy W. (2009), Pedagogia godności. Elementy etyki pedagogicznej. TN KUL, Lublin.
 
5.
Dec I. (1994), Transcendencja człowieka w przyrodzie, Wyd. PFTW. Wrocław.
 
6.
Fiałkowski M. (2010), Formacja chrześcijańska katolików świeckich w świetle nauczania Kościoła współczesnego. Studium teologicznopastoralne. Wyd. KUL, Lublin.
 
7.
Frankl V.E. (2010), Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii, przeł. A. Wolnicka. Wyd. Czarna Owca Warszawa.
 
8.
Gadacz T. (2009), O umiejętności życia. Wyd. Znak, Kraków.
 
9.
Gajda J. (1987), Samotność i kultura. Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa.
 
10.
Guardini R. (1991), Wiarygodność wychowawcy, W: Tenże, Bóg daleki – Bóg bliski. Wyd. „W drodze” Poznań, s. 228-239.
 
11.
Guardini R. (1969), Wolność, łaska, los w końcu czasów nowożytnych. Świat i osoba. Wyd. Znak Kraków.
 
12.
Jan Paweł II (1979), Encyklika Redemptor hominis. Jezus Chrystus - Odkupiciel człowieka.
 
13.
Maryniarczyk A., K. Stepień (2003), (red.), Błąd antropologiczny. PTTzA, Lublin.
 
14.
Mastalski J. (2007), Samotność globalnego nastolatka. WN PAT Kraków.
 
15.
Niewiadomska I. (2007), Osobowościowe uwarunkowania osamotnienia intymnego u młodzieży, w: F.W. Wawro (red.), Problemy współczesnej młodzieży w ujęciu nauk społecznych. Wyd. KUL Lublin, s. 149-157.
 
16.
Nouwen H.J.M. (1994), Od osamotnienia do samotności, tłum. J. Grzegorczyk. „W drodze” nr 4, s. 51-60.
 
17.
Olearczyk T. (2010), Pedagogia ciszy. Wyd. WAM, Kraków.
 
18.
Orzelska J. (2011), W stronę pedagogiki samotności. Inspiracje Thomasem Mertonem. Wyd. Adam Marszałek, Toruń.
 
19.
Pawłowska R., E. Jundziłł (2006), Pedagogika człowieka samotnego. Wyd. Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej, Gdańsk.
 
20.
Styczeń T. (2001), (red.), Jan Paweł II, Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Chrystus odwołuje się do „początku”, T. I, RW KUL, Lublin.
 
21.
Sztaba M. (2011a), Troska bł. Jana Pawła II o etyczno-moralne podstawy życia społecznego. TYNIEC Wyd. Benedyktynów, Kraków.
 
22.
Sztaba M.(2011b), Wychowanie społeczne dzieci i młodzieży w rodzinie. Refleksja w świetle nauczania Jana Pawła II, W: J. Jęczeń, M.Z. Stepulak (red), Wartość i dobro rodziny, Wyd. KUL, Lublin, s. 527-531.
 
23.
Sztaba M. (2011c), Źródła ekskluzji społecznej w nauczaniu społecznym Jana Pawła II i Benedykta XVI, W: S. Nazaruk, M. Nowak, E. Konovaluk (red.), Wykluczenie społeczne. czynniki ryzyka, profilaktyka, remedia. Wyd. PSWJPII, Biała Podlaska. s. 69-105.
 
24.
Torczyńska-Jarecka M. (2005), Samotność z wyboru jako alternatywny styl życia, W: U. Kusio (red.), Kulturowe Towarzystwo Naukowe, Lublin, s. 90-102.
 
25.
Vanier J. (2001), Odkryć nasze człowieczeństwo, tłum. K.P. Wierzchosławscy, Wyd. Znak, Kraków.
 
26.
Wałejko M. (2006), Jana Pawła II rekonstrukcja pierwotnego doświadczenia człowieczego samotności i jedności osobowej, „Roczniki Nauk Społecznych”, z. 2, TN KUL, Lublin, s. 27-42.
 
27.
Wałejko M.(2007), Samotność a osamotnienie – osobowe stany egzystencjalne człowieka. Analiza etyczno- metafizyczna, „Roczniki Nauk Społecznych”, z. 2, TN KUL, Lublin, s. 45-66.
 
28.
Wilk J. (1998), Miłość wychowawcza tajemnica skuteczności, W: Tenże (red.), Współczesny Współczesny wychowawca w stylu księdza Bosko, Wyd. Poligrafia Inspektoratu Towarzystwa Salezjańskiego, Kraków, s. 123-143.
 
29.
Wojtyła K.(2001), Miłość i odpowiedzialność, TN KUL, Lublin.
 
30.
Wojtyła K. (2000), Osoba: podmiot i wspólnota, W: Tenże, Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, wyd. 3, TN KUL, Lublin, s. 373-414.
 
31.
Wojtyła K. (1975), Rodzicielstwo a „communio personarum”, „Ateneum Kapłańskie”, nr 84 z.1, s. 17-31.
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top