PL EN
ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
RODZINA JAKO WSPÓLNOTA WYCHOWAWCZA – PRZYCZYNEK DO ANALIZY PROBLEMU
 
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji w Cieszynie, Instytut Nauk o Edukacji
 
 
Data publikacji: 19-07-2019
 
 
Autor do korespondencji
Anastazja Sorkowicz   

Anastazja Sorkowicz, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji w Cieszynie, Instytut Nauk o Edukacji, ul. Bielska 62, 43-400 Cieszyn, e-mail: sorki@poczta.fm, tel.: +48 33 8546103
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2018;12(1):7-14
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Najbardziej naturalnym środowiskiem istnienia osoby ludzkiej jest rodzina jako wspólnota osób połączonych stosunkiem małżeństwa i/lub rodzicielstwa. Rodzina jest uniwersalnym środowiskiem życia wszystkich generacji, każdy może odnaleźć w niej swoje miejsce. Jedną z głównych funkcji rodziny jest wychowanie, czyli wspieranie wzrastania w człowieczeństwie. Podstawową zasadą konstytuującą życie rodzinne jest wzajemna miłość, rozumiana jako dbałość o dobro wspólne i równocześnie dobro każdej osoby uczestniczącej w życiu tej grupy. Wspólnota powstaje ze względu na dobro osób i ma wartość samą w sobie jako fenomen szczególnych relacji międzyludzkich „z serca do serca”. Rodzina będąca wspólnotą osób jest jednym z najbardziej sprzyjających człowiekowi środowisk życia i wychowania. Zachodzące współcześnie przemiany życia rodzinnego (m.in. procesy indywidualizacji, detradycjonalizacji, pluralizacji) w istotny sposób zmieniają rodzinę jako wspólnotę wychowawczą. Poszukiwanie i wskazywanie takich wzorców, modeli życia rodzinnego, które w istotny sposób ułatwiają wychowanie osób wrażliwych i otwartych na drugiego człowieka i jego potrzeby wydaje się działaniem koniecznym.
 
REFERENCJE (29)
1.
Adamski, F. (2002). Rodzina. Wymiar społeczno-kulturowy. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
2.
Adamski, F. (2013). Rodzina – naturalne środowisko „uczłowieczenia” i uspołecznienia. W: F. Adamski, Człowiek – istota religijna i rodzinna. Analizy socjologiczne (s. 101-118). Kraków: Wydawnictwo Petrus.
 
3.
Bołoz, W. (1998). Promocja osoby w rodzinie. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Teologii Katolickiej.
 
4.
Budzyńska, E. (2008). Podzielane czy dzielące? Wartości społeczeństwa polskiego. W: J. Mariański, L. Smyczek (red.), Wartości, postawy i więzi moralne w zmieniającym się społeczeństwie (s. 33-56). Kraków: Wydawnictwo WAM, Polskie Towarzystwo Socjologiczne.
 
5.
Chrobak, S. (2007). Szkoła wspólnotą wychowującą. W: M. Ryś, M. Jankowska (red.), W trosce o rodzinę. W poszukiwaniu prawdy, dobra i piękna (s. 67-80). Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa.
 
6.
Dąbrowska, A. (2005). Wspólnota i jednostka – rodzina dysfunkcjonalna w przestrzeni życiowej adolescenta (prezentacja badań własnych). W: A. Sajdak (red.), Edukacyjna wspólnota na rzecz społeczeństwa dla wszystkich (s. 251-257). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
7.
Gajdamowicz, H. (2003), Rodzina jako środowisko wychowania społeczno-moralnego. W: J. Wilk (red.), W służbie dziecku. T.II, Rodzina XX wieku wobec dobra dziecka (s. 7-19). Lublin: Katedra Pedagogiki Rodziny KUL.
 
8.
Homplewicz, J. (2000). Wspólnotowe przymierze na wychowanie w rodzinie. W: J. Homplewicz, Pedagogika rodziny. Zarys wykładów na Podyplomowym Studium Prorodzinnym (s. 33-37). Rzeszów: Instytut Teologiczno-Pastoralny.
 
9.
Jan Paweł II (2000). Adhortacja apostolska Familiaris consortio Ojca Świętego Jana Pawła II do biskupów, kapłanów i wiernych całego Kościoła katolickiego o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym. Wrocław: TUM Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej.
 
10.
Joachimowska, M. (2010). Więzi rodzinne a wychowanie do uczestnictwa społecznego. W: J. Piekarski, T. Pilch, W. Theiss, D. Urbaniak-Zając (red.), Edukacja społeczna wobec problemów współczesnego człowieka i społeczeństwa (s. 411-424). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
 
11.
Juroszek, W. (2013). Rodzina wielopokoleniowa jako podstawa. W: M.T. Kozubek (red.), Starość nie radość? Aktywność osób starszych i solidarność międzypokoleniowa (s. 179-191). Katowice: Wydawnictwo Księgarnia Św. Jacka.
 
12.
Kawula, S., Brągiel, J., Janke, A. W. (2000). Pedagogika rodziny. Obszary i panorama problematyki. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
13.
Krąpiec, M.A. (2011). Człowiek bytem osobowym. W: Adamski F. (red.), Wychowanie osobowe (s. 18-38). Kraków: Wydawnictwo PETRUS.
 
14.
Kukołowicz, T. (2001). O wychowaniu przez codzienność w rodzinie. W: T. Kukołowicz, Rodzina wychowuje. Zagadnienia wybrane (s. 195-201). Stalowa Wola: Oficyna Wydawnicza Fundacji Uniwersyteckiej.
 
15.
Łuczyński, A. (2011). Więź rodzinna a rozwój osobowy człowieka. W: J. Jęczeń, M.Z. Stepulak (red.), Wartość i dobro rodziny (s. 419-430). Lublin: Wydawnictwo KUL.
 
16.
Malorny, I. (2010). Zjawisko atomizacji społecznej i moralnej w obszarze współczesnych działań pedagogicznych. W: J. Piekarski, T. Pilch, W. Theiss, D. Urbaniak-Zając (red.), Edukacja społeczna wobec problemów współczesnego człowieka i społeczeństwa (s. 479-492). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
 
17.
Mariański, J. (2012). Małżeństwo i rodzina w świadomości młodzieży maturalnej – stabilność i zmiana. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
18.
Matyjas, B. (2005). Europejskie i polskie obszary pracy socjalnej – identyfikacja wybranych kwestii społecznych. W: A. Sajdak (red.), Edukacyjna wspólnota na rzecz społeczeństwa dla wszystkich (s. 207-212). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
19.
Mróz, J.T. (2009). Więzi rodzinne – istota, uwarunkowania, znaczenie, przeobrażenia. W: M. Szyszka (red.), Społeczeństwo – przestrzeń – rodzina (s. 343-361). Lublin: Wydawnictwo KUL.
 
20.
Muszyńska, J. (2014). Miejsce i wspólnota. Poczucie wspólnotowości mieszkańców północno-wschodniego pogranicza Polski. Studium pedagogiczne. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, Wydział Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku.
 
21.
Niewęgłowski, J. (2009). Małżeństwo i rodzina według nauki Kościoła katolickiego. W: K. Gryżenia SDB (red.), Małżeństwo i rodzina w życiu i rozwoju człowieka (s. 41-56). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
 
22.
Olbrycht, K. (2012). Wychowanie w rodzinie jako wychowanie do wartości „domu”. W: M.T. Kozubek (red.), Dom, w którym rodzi się wspólnota. Rodzina, społeczeństwo, Kościół (s. 55-69). Katowice: Wydawnictwo Księgarnia Św. Jacka.
 
23.
Olszewska-Dyoniziak, B. (2003). Człowiek a wspólnota. Antropologiczne aspekty w doktrynach politycznych. Wrocław: Wydawnictwo ATLA 2.
 
24.
Pokrywka, M. (2010). Antropologiczne podstawy moralności małżeństwa i rodziny. Lublin: Wydawnictwo KUL.
 
25.
Ryś, M. (2011). Wychowanie do miłości. W: Adamski F. (red.), Wychowanie osobowe (s. 164-181). Kraków: Wydawnictwo PETRUS.
 
26.
Sorkowicz, A. (2014). Polska rodzina i wychowanie w świetle nauczania Jana Pawła II. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
 
27.
Turowski, J. (1997). Problemy współczesnej rodziny. W: P. Kryczka (red.), Rodzina w zmieniającym się społeczeństwie (s. 9-13). Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
 
28.
Tyszka, Z. (1997). Rodzina w świecie współczesnym. W: H. Cudak (red.), Rodzina polska u progu XXI wieku (s. 15-26). Łowicz: Mazowiecka Wyższa Szkoła Humanistyczno-Pedagogiczna.
 
29.
Wyszyński, S. (2016), ABC Społecznej Krucjaty Miłości. Miłujcie się. Katolicki Dwumiesięcznik Ewangelizacyjny, 1, 64.
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top