Wstęp: Ulubioną formą aktywności fizycznej szlachty polskiej, szczególnie w okresie od XVI do XVIII w., było polowanie. Oprócz pozyskania zwierzyny, uczestnictwo w polowaniach stanowiło cenioną, nobilitującą społecznie rozrywkę towarzyską, a także zaprawę kondycyjną potrzebną w ewentualnych działaniach wojennych. Udział w polowaniach nasi przodkowie brali od najmłodszych lat, gdyż rozrywkę tę uważano za sprzyjającą formowaniu nie tylko tężyzny fizycznej, lecz i charakterów młodego pokolenia. Towarzyszyły im w tym konie, psy myśliwskie i specjalnie układane ptaki drapieżne. Materiał i metody: Przedstawienie ewolucji form wykorzystania różnych ras koni, psów i ptaków łowczych w miarę, jak zmieniało się podejście do tych dziedzin aktywności fizycznej, które z konieczności życiowej przeobrażały się w dyscypliny sportowe i rekreacyjne. Wyniki: Analiza literatury Wnioski: W użytkowaniu koni wiodącymi kierunkami stały się: rekreacja i sport. Psy pełnią w dzisiejszych czasach głownie funkcję zwierząt towarzyszących człowiekowi. Tak konie, jak i psy, są również wykorzystywane w celach terapeutycznych, jednak dzięki zaangażowaniu entuzjastów kultywujących dawne tradycje, również historyczne formy użytkowania zwierząt, takie jak na przykład sokolnictwo, udało się ocalić od zapomnienia.