ORIGINAL ARTICLE
DOG THERAPY AS A METHOD OF SUPPORTING
CHILDREN’S REHABILITATION PROCESS
More details
Hide details
1
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Publication date: 2019-07-19
Corresponding author
Sławomir Chrost
Sławomir Chrost, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Wydział Pedagogiczny i Artystyczny, ul Krakowska 11, 25-029 Kielce, e-mail: schrost@ujk.edu.pl
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2018;12(3):64-72
KEYWORDS
ABSTRACT
Introduction: The author of the article presents, on the basis of research, the benefits of using
dog therapy in supporting the development and rehabilitation of children. Material and Methods: In the research conducted in Świętokrzyskie Province, the method
of individual cases was applied, the interview technique was employed with interviews given
by seven people (two therapists and seven parents), who described cases of seven children
participating in dog therapy. Children (Kamila, Karolina, Karol, Bartek, Mateusz, Sylwia, and
Miłosz) were in the age group of 6-11 years. Each of them manifested difficulties in normal
development or were affected by disability. Results: The research showed that the main benefit of applying dog therapy is a definite
improvement in various spheres: the social sphere (interpersonal contacts), self-esteem
(development of boldness and courage), the sensorimotor sphere (speaking, reading, walking,
controlling emotions), motivation to take action or to develop a sense of responsibility. Conclusions: The collected research material demonstrates that the presence of a dog in the
classroom allows the child to relax and calm down. It also lowers the level of anxiety and shapes
a lasting bond. It should be noted that patients with open wounds on the body, allergic to dog’s
fur, having obsessive fear of animals, aggressive ones, patients having mental disorders or ADHD,
cannot be referred for dog therapy activities. For these reasons, choosing dog therapy as a method
of rehabilitation should be previously confirmed by appropriate information on the patient’s
mental health, the level of their aggression and other undesirable traits.
REFERENCES (18)
1.
Bartkiewicz, W., Zawadka, M. (2008). Pies terapeuta i przyjaciel rodziny. Rola psa w procesie rehabilitacji niepełnosprawnego dziecka. Warszawa: Przyjaciel.
3.
Drwięga, G., Pietruczuk, Z. (2014). Dogoterapia: prawdy i mity. Białystok: Prymat.
4.
Drwięga, G., Pietruczuk, Z. (2015). Dogoterapia jako forma wspomagania rozwoju dziecka niepełnosprawnego. Niepełnosprawność – zagadnienia, problemy, rozwiązania, 3(16), s. 58-59.
5.
Filozof, J. (2004). Dogoterapia? Co to jest? Jarosław: Polskie Stowarzyszenie na rzecz osób z upośledzeniem umysłowym.
6.
Franczyk, A., Krajewska, K., Skorupa, J. (2012). Baw się poprzez animaloterapię. Przykłady gotowych sytuacji edukacyjnych z udziałem zwierząt. Kraków: Impuls.
10.
Kulisiewicz, B. (2007). Witaj, piesku! Dogoterapia we wspomaganiu rozwoju dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Kraków: Impuls.
11.
Kulisiewicz, B. (2009). Dogoterapia we wspomaganiu nauki i usprawnianiu techniki czytania. Kraków: Impuls.
12.
Machoś-Nikodem, M. (2006). Rola kynoterapii (dogoterapii) w usprawnianiu komunikacji małego dziecka z deficytami rozwojowymi. W: M. Włodarczyk-Dudka (red.), Terapia psychopedagogiczna z udziałem psa. Wybrane zagadnienia (s. 78-88). Ostróda: Drwęca.
15.
Nawrocka, J. (2009). Dogoterapia jako metoda wspomagania rehabilitacji dziecka z zaburzeniami rozwoju. W: W. Samborski, E. Gajewska (red.), Dziecko niepełnosprawne. Narzędzia diagnostyczne i terapeutyczne (s. 120-135). Poznań: Wydawnictwo p to q.
16.
Otto J. (2010). Dogoterapia w terapii autyzmu. W: E. Pisula, D. Danielewicz (red.), Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem (s. 180-195). Kraków: Impuls.
17.
Pawlik- Popielarska B. (2005). Terapia z udziałem psa. Gdańsk: Via Medica.
18.
Pieczyńska, N., Nawrocka-Rohnka, J., Urban, M. (2012). Dogoterapia i dogoaktywności – podobieństwa i różnice, Poznań: Dabart.