PL EN
DIALOG INTERDYSCYPLINARNY I JEGO MODELE W UPRAWIANIU PEDAGOGIKI
 
 
Więcej
Ukryj
1
Katolicki Uniwersytet Lubelski Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
 
 
Data publikacji: 26-07-2019
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2010;4(1):3-14
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Artykuł podejmuje bardzo istotny problem współczesnych badań naukowych, mianowicie interdyscyplinarności, znanej też w języku polskim międzydyscyplinarnością, podobnie jak analizuje zbliżoną do niej kategorię multidyscyplinarności (inaczej też wielodyscyplinarności), jak również transdyscyplinarności, ze szczególnym ukierunkowaniem się na uprawianie pedagogiki i rozwiązywanie problemów związanych z wychowaniem. Aby uniknąć niejasności i wyodrębnić specyfikę poszczególnych odmian dialogu w nauce, który może przybierać postać dialogu interdyscyplinarnego, multidyscyplinarnego lub trans-dyscyplinarnego, artykuł podejmuje najpierw bliższe wyjaśnienie poszczególnych terminów i ukazanie podstawowych dróg ich rozumienia oraz wskazuje na najczęściej stosowaną procedurę wykorzystywania wyników badań jednej nauki przez drugą sprowadzając ją do funkcji służebnej wobec drugiej. Różnice w percepcji zdarzeń i zjawisk, różnice w konstruowaniu naszych spostrzeżeń, prowadzą do potrzeby dialogu – ważnego także na płaszczyźnie naukowej. Nigdy też rezultaty uzyskane w danym momencie przez daną naukę, nie mogą być widziane w sensie jakiejś absolutnej pewności, gdyż powstają one zawsze w konkretnym czasie, a następnie również w zastosowaniu konkretnych, historycznie powstałych i warunkowanych teorii, lub koncepcji wychowania. By jednak dialog przeszedł z fazy zwykłego komunikowania, w fazę efektywnej współpracy są niezbędne pewne warunki, a zwłaszcza tworzenie takich wytworów badań, kategorii i koncepcji, które stawałyby się możliwe do użycia także przez inną dyscyplinę. Wymagałoby to rzeczywistej reformy systemu wiedzy poszczególnych dyscyplin, i to począwszy już od ich studiowania w uwarunkowaniach akademickich.
 
REFERENCJE (22)
1.
Antiseri D. (1972), I fondamenti epistemologici del lavoro interdisciplinare, Roma, Armando, s. 14nn.
 
2.
Beck H. (red.) (1979), Philosophie der Erziehung. Herder, Freiburg-Basel-Wien.
 
3.
Braido P. (1968), La collaborazione interdisciplinare nella ricerca sull'educazione e l'istruzione, “Orientamenti Pedagogici”. Torino, n. 6, s. 1259-1272.
 
4.
Brezinka W. (1978), Metatheorie der Erziehung. Eine Einführung in die Grundlagen der Erziehungswissenschaft, der Philosophie der Erziehung und der Praktischen Pädagogik, Ernst Reinhardt Verlag, München-Basel.
 
5.
Cros F. (1994), Interdisciplinarité, Ph. Champy – Ch. Étévé (red.), Dictionnaire encyclopédique de l’éducation et de la formation, Éditions RETZ, Paris, s. 534-536.
 
6.
Dilthey W. (1971), Schriften zur Pädagogik. Besorgt von H.-H. Groothoff und U. Herrmann. Schöningh, Paderborn.
 
7.
Gogacz M. (1993), Podstawy wychowania, Wydawnictwo O.O. Franciszkanów, Niepokalanów.
 
8.
Groppo G. (1997), Interdisciplinarità, W: J. M. Prellezo (red.), Dizionario di scienze dell’educazione, Leumann Elle Di Ci – SEI, Torino, s. 548-550.
 
9.
Groppo G. (1997), Interdisciplinarità, W: J. M. Prellezo (red.), Dizionario di scienze dell’educazione, Leumann Elle Di Ci – SEI, Torino, s. 548-549.
 
10.
Hejnicka-Bezwińska T. (1989), W poszukiwaniu tożsamości pedagogiki. Świadomość teoretyczno-metodologiczna współczesnej pedagogiki polskiej (Geneza i stan), Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz.
 
11.
Kamiński S. (1992), Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk (przygotował A. Bronk), TN KUL, Lublin.
 
12.
Kampmann Th. (1960), Erziehung und Glaube, Kösel-Verlag, München.
 
13.
Kluge N. (1983), Einführung in die Systematische Pädagogik, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, s. 32–44.
 
14.
Krąpiec M. (i in.) (1996), Wprowadzenie do filozofii. Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.
 
15.
Legowicz J. (1975), O nauczycielu. Filozofia nauczania i wychowania, PWN, Warszawa.
 
16.
Leveque R. – Best F. (1988), Filozofia edukacji. W: M. Debesse – G. Mialaret (red.), Rozprawy o wychowaniu. T.1: Filozoficzne, psychologiczne i socjologiczne aspekty wychowania, PWN, Warszawa, s. 40–49.
 
17.
Morrish I. (1967), Disciplines of Education. George Allen & Unwin LTD, London.
 
18.
Nanni C. (1984), Educazione e scienze dell’educazione, LAS, Roma.
 
19.
Nowak M. (1990), Dyskusje nad pedagogiką jako nauką, „Roczniki Nauk Społecznych KUL. Lublin, 2 (XVIII), s. 73 - 82.
 
20.
Nowak M. (2008), Teorie i koncepcje wychowania, WAiP, Warszawa.
 
21.
Secco L. (1990), Dall’educabilitá all’educazione, Morelli Editore, Verona.
 
22.
Suchodolski B. (1990), Filozofia i pedagogika. W: B. Suchodolski, Wychowanie mimo wszystko. WSiP, Warszawa, s. 415–438.
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top