ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
PEDAGOGIKA JAKO REFLEKSJA NAD WYCHOWALNOŚCIĄ: KU ZROZUMIENIU
I PROMOCJI LUDZKIEGO POTENCJAŁU I ASPIRACJI MŁODYCH POKOLEŃ
Więcej
Ukryj
1
Catholic University of Sacred Heart of Milan, Department of Pedagogy, Italy
Data publikacji: 23-07-2019
Autor do korespondencji
Marisa Musaio
Marisa Musaio, Catholic University of Sacred Heart of Milan, Department of Pedagogy, Largo A Gemelii 1, 20123 Milano/ Mediolan, Italy/Włochy, e-mail: marisa.musaio@unicatt.it, tel.: +39 0272341
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2016;10(4):5-12
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Artykuł podejmuje refleksję nad zagadnieniem wychowalności, widzianym jako centralny
problem dla teorii osoby i jej wychowania. Wychodząc od podstawowych problemów
pedagogiki, do których należy łączenie przedmiotu analiz pedagogicznych z osobą
wychowanka postrzeganą jako istota wychowalna, autorka uzasadnia wagę problemu
ludzkiej potencjalności dla realizacji osobowych aspiracji i dążeń każdej osoby. Celem
wyjaśnienia ludzkiej wychowalności i ukazania jej znaczenia dla każdej osoby we
współczesnym kontekście pedagogicznej refleksji i praktyki, Autorka podejmuje refleksję
nad wybranymi aspektami ludzkiej i egzystencjalnej kondycji zwłaszcza przyszłych
(nowych) pokoleń. W artykule zostały zaproponowane i podjęte następujące zagadnienia
kluczowe: problemy współczesnych kontekstów edukacji; zagadnienie nowego humanizmu
w edukacji; pedagogiczna teoria osoby, ukierunkowana na koncepcję wychowalności;
analiza wybranych cech wychowalności i w końcu uwaga na dynamikę wychowania celem
zinterpretowania potencjału i aspiracji młodych pokoleń.
REFERENCJE (41)
1.
Agazzi A. (1950), Saggio sulla natura del fatto educativo in ordine alla teoria della persona e dei valori. La Scuola, Brescia.
2.
Arendt H. (1961), Between Past and Future: Six Exercises in Political Thought. tr. it., Tra passato e futuro. Garzanti Editore, Milano.
3.
Bellingreri A. (2006), Il superficiale e il profondo: saggi di antropologia pedagogica. Vita e Pensiero, Milano.
4.
Biesta G.J.J. (2014), The beautiful risk of education. Paradigm Publishers, London.
5.
Billet S. (2011), Vocational Education. Purposes, Traditions and Prospects. London-New York.
6.
Botturi F. (2003) (ed.), Soggetto e libertà nella condizione contemporanea. Vita e Pensiero, Milano.
7.
Chiosso G. (2015), La pedagogia contemporanea. La Scuola, Brescia.
8.
Chiosso G. (2009) (ed.), Sperare nell’uomo: Giussani, Morin, MacIntyre. SEI, Torino.
9.
Ciancio C. (2003) (ed.), Metafisica del desiderio. Vita e Pensiero, Milano.
10.
Comitato per il progetto culturale della Conferenza Episcopale Italiana (2009). (ed.), La sfida educativa: rapporto-proposta sull’educazione. Laterza, Bari-Roma.
11.
Dalle Fratte G. (2003) (ed.), Postmodernità e problematiche pedagogiche. Armando, Roma.
12.
Danese A. (1986) (ed.), La questione personalista: Mounier e Maritain nel dibattito per un nuovo umanesimo. Città Nuova, Roma.
13.
Dhillon N., Yousef, T. (2009), Generation in waiting: the unfulfilled promise of young people in the Middle East. Brookings Institution Press, Washington, D.C.
14.
Ducci E. (1999), Approdi dell’umano. Anicia, Roma.
15.
Giovagnoli A. (2015) (ed.), L’umanesimo di Papa Francesco: per una cultura dell’incontro. Vita e Pensiero, Milano.
16.
Guardini R. (1997), L’opposizione polare. Saggio per una filosofia del concreto vivente. Morcelliana, Brescia.
17.
Hart C.S. (2013), Aspiration, education and social justice: applying Sen and Bordieu. Bloomsbury Publishing, London-New York.
18.
Malo A. (2010), Io e gli altri. Dall’identità alla relazione. EDUSC, Roma.
19.
Mari G. (2013), Educazione come sfida della libertà. La Scuola, Brescia.
20.
Maritain J. (1946), Umanesimo integrale. Studium, Roma.
21.
Morin E. (2011), La Voie, tr. it. La via. Per l’avvenire dell’umanità. pref. M. Ceruti, Cortina Editore, Milano.
22.
Mortari L. (2009), Aver cura di sé. Mondadori, Milano.
23.
Mounier E. (1964), Le Personnalisme. tr. it. Il Personalismo. AVE, Roma.
24.
Musaio M. (2016), Realizzo me stesso. Educare i giovani alla ricerca delle possibilità. Mimesis, Milano.
25.
Musaio M. (2013), L’arte di educare l’umano. Vita e Pensiero, Milano.
26.
Musaio M. (2010), Pedagogia della persona educabile: l’educazione tra interiorità e relazione. Vita e Pensiero, Milano.
27.
Musaio M. (2009), Il personalismo pedagogico italiano nel secondo Novecento. Vita e pensiero, Milano.
28.
Papa Francesco, Evangelii gaudium.
29.
Pareyson L. (1971), Verità e interpretazione. Mursia, Milano.
30.
Pati L. (2006), Pedagogia sociale. Temi e problemi. Università Cattolica, I.S.U., Milano.
31.
Pavan A. (2003) (ed.), Dire persona: luoghi critici e saggi di applicazione di un’idea. il Mulino, Bologna.
32.
Peretti M. (1983), Il dramma dell’uomo e l’educazione. Riflessioni pedagogiche sul pensiero di Dostoevskij. La Scuola, Brescia.
33.
Possenti V. (2006), Il principio-persona. Armando, Roma.
34.
Resta R. (1943), Filosofia dell’educazione. Cedam, Padova.
35.
Rossi B. (2015), Pedagogia come arte di vivere. La Scuola, Brescia.
36.
Scola A. (2014), Un nuovo umanesimo: per Milano e le terre ambrosiane. Centro Ambrosiano, Milano.
37.
Simonelli, C. Botturi, F. Rota Scalabrini, P. (2010), Frammentazione dell’esperienza e ricerca dell’unità. Milano, Glossa.
38.
Vico G. (2002), Pedagogia generale e nuovo umanesimo. La Scuola, Brescia.
39.
World Bank (2005). Expanding Opportunities and Building Competencies for Young People: A New Agenda for Secondary Education. World Bank Publications, Washington DC.
40.
Xodo C. (2010), Che cos’è la competenza: costrutti epistemologici, pedagogici e deontologici. PensaMultimedia, Lecce.
41.
Zambrano M. (2002), Il sogno creatore. C. Marseguerra (ed). Bruno Mondadori, Milano.