ORIGINAL ARTICLE
Hikikomori - japanese syndrome of social withdrawal as a problem of contemporary students of polish schools. Analysis of the phenomenon in the light of research on the subject literature and own research
1
Instytut Pedagogiki, Uniwersytet Przyrodniczo- Humanistyczny w Siedlcach, Polska
Submission date: 2021-09-07
Final revision date: 2021-10-04
Acceptance date: 2021-10-05
Publication date: 2022-04-28
Corresponding author
Kinga Frączkowska
Instytut Pedagogiki, Uniwersytet Przyrodniczo- Humanistyczny w Siedlcach, ul. Żytnia 17/19, 08-110, Siedlce, Polska
Instytut Pedagogiki, Uniwersytet Przyrodniczo- Humanistyczny w Siedlcach, ul. Żytnia 17/19, 08-110, Siedlce, Polska
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2021;15(4):125-141
KEYWORDS
TOPICS
ABSTRACT
Abstract: Almost everyone uses the Internet nowadays. Technical progress makes access to the computer network easier and easier. Children and adolescents especially often use the Internet to find answers to their questions. Each person uses the network for something completely different, but it has the same function for everyone - to meet the needs. However, too frequent use from the Internet can cause an addiction called Internetoholism. Material and methods: Source literature was used and research carried out using questionnaires and interviews. Results: Grade 3 students use the Internet very often, which in uncontrolled cases may lead to hikikomori symptoms. Conclusions: Special care and support should be given to students with hikikomori syndrome and to encourage them to spend their free time talking to their friends instead of surfing the Internet. By not controlling the time spent in front of the computer, we can lead to social isolation of those under our care.
REFERENCES (23)
1.
Bednarek, J. (2005). Patologie społeczne. Zagrożenia w cyberprzestrzeni. Pułtusk: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistycznej.
2.
Bednarek, J., Andrzejewska, A. (2009). Cyberświat możliwości i zagrożenia. Warszawa: Wydawnictwo Żak.
4.
Horiguchi, S. (2012). Hikikomori: Jak prywatna izolacja przykuła uwagę opinii publicznej. W: R Goodman, Y Imoto, THI Toivonen, (red.), Socjologia japońskiej młodzieży: od powracających do młodzieży NEET. Abingdon, Oxon. New York: Routledge.
5.
Jędrzejko, M. , Sarzała, D. (2010). Człowiek i uzależnienia. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
6.
Kato, T. A., Kanba, S, Teo, A. R. (2019). Hikikomori: wielowymiarowe zrozumienie, ocena i przyszłe perspektywy międzynarodowe. Psychiatry Clin. Neurosci.
7.
Kato, T. A., Kanba, S., Teo, AR, A. R. (2018). Hikikomori: doświadczenie w Japonii i znaczenie międzynarodowe. World Psychiatry, 17 (1), s. 105.
8.
Korczak, J. (2010). Nowe i stare uzależnienia chemiczne i niechemiczne. Warszawa Wydawnictwo: Fundacja Pedagogium.
9.
Kowalski, M. (2008). Internet: między edukacją, bezpieczeństwem, zdrowiem. Tychy: Wydawnictwo Maternus Media.
10.
Kozak, S. (2011). Patologie komunikowania w Internecie. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
11.
Łobocki, M. (2000). Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków: Wydawnictwo Impuls.
12.
Malagón-Amor, Á., Martín-López, L. M., Córcoles, D., González, A., Bellsola, M., Teo, A. R., Bergé, D. (2018). 12-miesięczne badanie zespołu hikikomori wycofania społecznego: charakterystyka kliniczna i propozycja różnych podtypów. Badania Psychiatryczne, 270, s. 1039-1046.
13.
Mikulincer, M., Shaver, PR. (2013). Perspektywa przywiązania do samotności. W: R. J. Coplan, J. C. Bowker (red.), Podręcznik samotności: psychologiczne perspektywy izolacji społecznej, wycofania społecznego i samotności. Hoboken. New York: John Wiley & Sons.
14.
Pilch, T., Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Żak.
15.
Saito, T , Angels, J. (2013). Hikikomori: dojrzewanie bez końca. Minneapolis: University of Minnesota Press.
16.
Stip, E., Thibault, A., Beauchamp-Chatel, A., Kisely, S. (2016). Uzależnienie od Internetu, zespół Hikikomori i zwiastunowa faza psychozy. Psychiatria przednia, 3 (7), s. 6.
17.
Syrek, E. (2000). Zdrowie w aspekcie pedagogiki społecznej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
18.
Teo, A. R., Stufflebam, K.W., Kato, T. A. (2013). Przecięcie kultury i samotności: Fenomen hikikomori w Japonii. W: R. J. Coplan, , J. C. Bowker, (red.) Podręcznik samotności: psychologiczne perspektywy izolacji społecznej, wycofania społecznego i samotności. Hoboken, New York: John Wiley & Sons.
19.
Teo, A. R., Kajdany, M.D., Stufflebam K. (2015). Identyfikacja syndromu hikikomori wycofania społecznego: cechy psychospołeczne i preferencje terapeutyczne w czterech krajach. Int J Soc Psychiatria.
20.
Teo, A. R. , Gaw, A. C. (2010). Hikikomori, związany z japońską kulturą syndrom wycofania społecznego? Propozycja dla DSM-V. The Journal of Nervous and Mental Disease, 198 (6), s. 444.
21.
Thibault, A., Beauchamp-Chatel A., (2016). Uzależnienie od Internetu, zespół hikikomori i zwiastunowa faza psychozy. Psychiatria.
22.
Woronowicz, B.T. (2009). Uzależnienia: geneza, terapia, powrót do zdrowia. Warszawa: Wydawnictwo Parpamedia.
23.
Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka, nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Share
RELATED ARTICLE
| eISSN: | 2657-9332 |
We process personal data collected when visiting the website. The function of obtaining information about users and their behavior is carried out by voluntarily entered information in forms and saving cookies in end devices. Data, including cookies, are used to provide services, improve the user experience and to analyze the traffic in accordance with the Privacy policy. Data are also collected and processed by Google Analytics tool (more).
You can change cookies settings in your browser. Restricted use of cookies in the browser configuration may affect some functionalities of the website.
You can change cookies settings in your browser. Restricted use of cookies in the browser configuration may affect some functionalities of the website.
