W niniejszej pracy autorka prezentuje propozycję strategicznej wizji wykorzystania rozwoju kadr naukowych do wprowadzenia zmian w kulturze ukraińskiego szkolnictwa wyższego, tak aby zbudować produktywne środowisko do nauczania i kształcenia się. Badanie przedstawiono w postaci studium porównawczego praktyk rozwoju pracowników dydaktycznych na Uniwersytecie Stanowym Michigan (MSU) (USA) oraz ukraińskich instytucji szkolnictwa wyższego. Przeprowadzono analizę modelu amerykańskiego uniwersytetu podczas krótkotrwałej wizyty badawczej, jak również zidentyϐikowano najważniejsze praktyki, które należy wdrożyć na Ukrainie. Wynikiem badania są kluczowe wytyczne i zasady, których realizacja pozwoli na wdrożenie modelu MSU w ukraińskim środowisku edukacyjnym. Ponadto koncepcja autorki zakłada, że trudności wynikają nie tylko z braku funduszy, które umożliwiłyby ukraińskim uczelniom pomyślną realizację programu rozwoju kadry naukowej, ale związane są w dużej mierze z podejściem kadry akademickiej, które należy zmienić. Dlatego też kultura akademicka wymaga zmian. Powinna ona cechować się określonym i odpowiednim dla społeczeństwa ukraińskiego zabarwieniem. Badanie zwraca uwagę na znaczenie stworzenia konkretnie nakierowanego studium odnośnie tworzenia programów do wprowadzania w życie rzeczonych zmian w ukraińskich uczelniach, co będzie przedmiotem analizy w kolejnych artykułach naukowych autorki.