ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
KOMUNIKACJA PRZEZ RUCH – RUCH ROZWIJAJĄCY WERONIKI SHERBORNE
JAKO METODA PRACY DLA OSÓB Z TRUDNOŚCIAMI ZE SPEKTRUM AUTYZMU
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Data publikacji: 19-07-2019
Autor do korespondencji
Iwona Strzałkowska-Nowak
Iwona Strzałkowska-Nowak, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Wydział Pedagogiczny i Artystyczny, Instytut Pedagogiki i Psychologii, ul. Krakowska 11, 25-029 Kielce, e-mail: iwona1992strzalkowska@gmail.com, tel.: 41 349 67 25/80
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2018;12(4):65-74
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Zarówno ruch, jak i komunikację możemy zaliczyć do grupy podstawowych potrzeb każdego
człowieka. Artykuł podejmuje tematykę komunikacji poprzez ruch, wykorzystywanej w pracy za
pomocą Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Treść odnosi się do pracy z uszczegółowioną grupą odbiorców-osoby ze spektrum autyzmu. W pracy przedstawiono teoretyczne ujęcie komunikacji, z uwzględnieniem sposobów komunikowania się osób z ASD. Ponadto ukazano
genezę Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne jak również praktyczne jej zastosowanie w pracy z osobami ze spektrum autyzmu w celu komunikacji z otoczeniem za pomocą ruchu
własnego ciała jak i obserwacji ruchu ciała innych osób. Metoda Ruchu Rozwijającego zakłada
posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego. Jest to efektem rozwijania poprzez ruch świadomości własnego ciała, przestrzeni, usprawnienia ruchowego
oraz dzielenia przestrzeni z innymi osobami i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu za pomocą
ruchu.
REFERENCJE (20)
1.
American Psychiatric Association (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5. Washington.
2.
Benesch, H. (2002). Atlas psychologii, tom II. Warszawa: Prószyński i S-ka.
3.
Bogdanowicz, M., Kasica, A. (2016). Ruch Rozwijający dla wszystkich. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
4.
Bogdanowicz, M., Kisiel, B., Przasnyska, M. (1997). Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
5.
Cotugno, A.J. (2011). Terapia grupowa dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Rozwijanie kompetencji i umiejętności społecznych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna Sp. z o.o.
7.
Grandin, T., Panek, R. (2017). Mózg autystyczny. Podróż w głąb niezwykłych umysłów. Kraków: Copernicus Center Press Sp. z o.o.
8.
Hill, C. (2013). Komunikacja poprzez ruch. Ruch Rozwijający Sherborne dążenie do poszerzania perspektyw. Warszawa: Centrum Szkoleniowo-Wydawnicze Arteer Elżbieta Rybicka.
9.
Kaczmarek, B., Wojciechowska, A. (red.) (2015). Autyzm i AAC Alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się w edukacji osób z autyzmem. Kraków: Wydawnictwo Impuls.
11.
Klinta, C. (1998). Självtillit, kommunikation, rörelseglädje genom Sherborneövningar. Solna: EkelundsFörlag AB.
12.
Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2012). Autyzm i Zespół Aspergera. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
13.
Okoń, W. (2004). Nowy słownik pedagogiczny. Wydawnictwo Akademickie „Żak” Warszawa: Teresa i Józef Śniecińscy.
14.
Pisula, E. (2010). Autyzm przyczyny symptomy terapia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
15.
Platt, G. (2015). Pokonać dyspraksję. Prosty program ćwiczeń poprawiających umiejętności ruchowe w domu i w szkole. Gdańsk: Harmonia Uniwersalis.
16.
Sherborne, W. (2001). Developmental Movement for Children: Mainstream, special needs and pre-school. London: Worth Publishing
17.
Sherborne, W. (2002). Ruch rozwijający dla dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
18.
Tomczyk, M., Zarych, E. (red.) (2007). Słownik Szkolny Język Polski. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa.
19.
World Health Organization (1992). International classification of diseases: Diagnostic criteria for research (10th edition). Geneva, Switzerland.