Wstęp: Artykuł składa się z dwóch części: teoretycznej – zawierającej konceptualizację kluczowych terminów oraz części empirycznej zawierającej analizę badań socjologicznych. We wprowadzeniu zdefiniowany został termin edukacja, co umożliwiło sformułowanie hipotez badawczych dotyczących stosunku studentów do problemów ochrony środowiska. Materiał i metody: Zaproponowane hipotezy zostały zweryfikowane na podstawie danych zebranych podczas badań w 2015 roku, dotyczących miejsca i roli wartości środowiskowych wśród innych wartości akceptowanych przez studentów z krajów środkowo-wschodniej Europy. Opis tych badań został przedstawiony w drugiej części artykułu. Wyniki: Wnioski z analizy, w której uwzględniono dwie zmienne: kraj studiów i kierunek studiów, są niepokojące. Wyniki wskazują, że poziom edukacji środowiskowej wśród studentów jest dość niski. Najwyższy poziom wyedukowania środowiskowego wykazali studenci czescy. Z kolei uwzględniając kierunek studiów można stwierdzić, że studenci nauk przyrodniczych byli nieco lepiej wykształceni w zakresie ochrony środowiska niż studenci humanistyki. Oznacza to, że nawet jeśli młodzi ludzie kształcą się w zakresie ochrony środowiska, nie przekłada się to na odczuwanie przez nich więzi z przyrodą. Wnioski: Wyniki badań należy traktować z pewną ostrożnością, konieczne jest podejmowanie dalszych analiz w tym zakresie.