ARTYKUŁ ORYGINALNY
Ruch społeczny jako przejaw aktywności zbiorowości społecznej
Więcej
Ukryj
1
Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II w Lublinie, Instytut Socjologii
Data publikacji: 23-10-2019
Autor do korespondencji
Katarzyn Żurawska
Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II w Lublinie, Instytut Socjologii, Wydział Nauk
Społecznych, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2019;13(2):26-35
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Głównym celem niniejszego artykułu jest określenie najważniejszych czynników przyczyniających się do powstawania oraz działania ruchów społecznych. Ruchy społeczne ukazują się jako zjawisko żywotne i zmienne. Są rzeczywistymi tworami i zawsze działają na rzecz zmiany. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaka jest efektywność tych działań? Ruch społeczny postrzegany jest jako najpowszechniejsza forma zbiorowej aktywności społecznej, dążącej do obranych celów. Cele wyznaczone przez ruch odnoszą się do potrzeb i interesów jakie chce osiągnąć. Taka wspólna aktywność pojawia się, gdy ludzie zdają sobie sprawę, że celów nie da się zrealizować w pojedynkę, a jedynie przez działania wspólne. Działanie oparte jest na wspólnych metodach ukierunkowanych jednakowymi wartościami i ideologią. Prowadzi to do przekształcania rzeczywistości społecznej. W artykule omówiona zostanie również istota dynamiki ruchów społecznych. Każdy ruch społeczny przechodzi pewne etapy swojej żywotności. Początkiem ruchu
jest jego tworzenie, następnie rozwijanie się, realizacja zamierzonych celów, aby na końcu doszło do zanikania ruchu.
REFERENCJE (13)
1.
Ciżewska, E. (2010). Filozofia publiczna Solidarności, Warszawa: Narodowe centrum Kultury.
2.
Frybes M. (1994). Od ruchu społecznego do problemu społecznego. W: P. Kuczyński, M. Frybes, J. Strzelecki, D. Lapeyronnie (red.), W poszukiwaniu ruchu społecznego wokół socjologii Alaina Tourainea, (s.63-64). Warszawa: Instytut socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, Oficyna Naukowa.
3.
Gortat, R. (1987). O naturze nowych ruchów społecznych. W: E. Lewicka-Banaszak, P. Marciniak, W. Modzelewski (red.), Studia nad ruchami społecznymi (s.41-47). Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Instytut Socjologii.
4.
Heywood, A., (2011). Politologia. Warszawa: PWN.
5.
Kuczyński, P. (1994). Początki socjologii ruchów społecznych w Polsce. W: P. Kuczyński, M. Frybes, J. Strzelecki, D. Lapeyronnie (red.), W poszukiwaniu ruchu społecznego wokół socjologii Alaina Tourainea, (s.159). Warszawa: Instytut socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, Oficyna Naukowa.
6.
Lapeyronnie D. (1994). Interwencja socjologiczna, ruchy społeczne, demokracja. W: P. Kuczyński, M. Frybes, J. Strzelecki, D. Lapeyronnie (red.), W poszukiwaniu ruchu społecznego wokół socjologii Alaina Tourainea, (s.83-84). Warszawa: Instytut socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, Oficyna Naukowa.
7.
Modzelewski, W. (1987). O skuteczności i nieskuteczności metod walki bez użycia przemocy. W: E. Lewicka-Banaszak, P. Marciniak, W. Modzelewski, (red.), Studia nad ruchami społecznymi (s.11-15). Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Instytut Socjologii.
8.
Ulicka, G. (1993). Nowe ruchy społeczne, niepokoje i nadzieje współczesnych społeczeństw. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne.
9.
Szczepański, J. (1970). Elementarne pojęcia socjologii, Warszawa: PWN.
10.
Sztumski, J. (2011). Ruchy społeczne i proces ich rozwoju. W: S. Wróbel (red.), Teoretyczne problemy ruchów społecznych i politycznych (s.211-213). Toruń: Wydawnictwo Naukowe GRADO.
11.
Sztompka, P. (2002). Socjologia analiza społeczeństwa. Kraków: Znak.
12.
Touraine, A. (1995). Wprowadzenie do analizy ruchów społecznych. W: Szczupaczyński, J. (red.), Władza i społeczeństwo (s.212-220). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
13.
Wawrowski, Ł. (2011). Modele zamierania ruchu społecznego z perspektywy dynamiki zjawisk społecznych. W: S. Wróbel, (red.), Teoretyczne problemy ruchów społecznych i politycznych (s.219-220). Toruń: Wydawnictwo Naukowe GRADO.