Streszczenie: Celem opracowania jest wskazanie na zagrożenie permanentnym stresem jaki odczuwają matki wychowujące dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Odczuwany przez matki stres wpływa negatywnie na ich kondycję fizyczną i psychiczną, niszcząc także ich relacje społeczne. Dlatego też matkom wychowującym dzieci z niepełnosprawnością intelektualną należna jest terapia. Z całego spektrum propozycji wydaje się, że terapia koncentrująca się na ich wymiarze duchowym (noetycznym) jest najlepszym rozwiązaniem, stanowiącym filar postępowania terapeutycznego. Artykuł jest eksplikacją tej tezy. Materiał i metody: Przegląd literatury Wyniki: Artykuł przeglądowy Wnioski: Przesłanki, które uzasadniają zastosowanie duchowej (noetycznej) terapii dedykowanej matkom dzieci z niepełnoprawnością intelektualną, dowodzą, że zmiana optyki patrzenia na swoje niepełnoprawne intelektualnie dzieci, zapanowanie nad lękami, oraz zyskanie świadomości samych siebie, wraz z odkryciem sensu swojego życia, przyczynia się do poprawy jakości ich życia.