Celem artykułu jest analiza roli i znaczenia obecności zwierząt w procesie wspierania rozwoju dzieci w kontekście wybranych aspektów psychologicznych, społecznych i edukacyjnych. Na potrzeby zgromadzenia materiału empirycznego wykorzystano metodę analizy literatury przedmiotu, która miała na celu identyfikację głównych mechanizmów oraz korzyści wynikających z interakcji dzieci ze zwierzętami, a także przedstawienie kluczowych wniosków na podstawie dostępnych źródeł naukowych. Na podstawie wykorzystanych materiałów ukazano jak wiele korzyści niesie ze sobą animaloterapia, między innymi sprzyja rozwijaniu empatii, poczucia odpowiedzialności oraz umiejętności interpersonalnych. Dodatkowo kontakt ze zwierzętami pozytywnie wpływa w zakresie redukcji stresu, wzmacniania dobrostanu psychicznego oraz wspomagania procesów socjalizacyjnych. Interakcje dzieci z czworonożnymi towarzyszami mogą odgrywać istotną funkcję w rozwoju emocjonalnym, społecznym i poznawczym. W artykule zwrócono uwagę na wartość terapeutyczną kontaktu ze zwierzętami w kontekście pracy z dziećmi wykazującymi trudności rozwojowe. Refleksja nad podjętą problematyką wskazuje, że opieka nad zwierzęciem i praca z nim może stanowić istotny komponent środowiska wspierającego rozwój dziecka, wspomagając jego integrację społeczną oraz kształtowanie pozytywnych postaw i kompetencji społecznych.