W artykule został podjęty problem funkcjonowania religii we współczesnych społeczeństwach. Jego celem jest zaprezentowanie pojęcia nowej duchowości oraz jej empirycznego odzwierciedlenia w społeczeństwie polskim. Jako nowatorski wyraz interpretacji rzeczywistości społecznej jest odpowiedzią na dystansowanie się współczesnego człowieka wobec tradycyjnie instytucjonalnych form życia zbiorowego. Nowa duchowość jako zjawisko społeczne coraz bardziej wnika we współczesną kulturę, a w wyniku swojej obecności w przestrzeni społecznej, systematycznie poszerza swoje oddziaływanie na jednostki i staje się trwałym elementem funkcjonowania społeczeństw. W perspektywie chybotliwej rzeczywistości współczesnego świata wnika do wielu obszarów życia zbiorowego i skutecznie wpływa na postawy dzisiejszego człowieka.