PL EN
WPŁYW ABORCJI NA RELACJĘ MAŁŻEŃSKĄ I RODZINNĄ
 
Więcej
Ukryj
1
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
 
 
Data publikacji: 24-07-2019
 
 
Autor do korespondencji
Monika Szuryga-Kołacz   

Monika Szuryga-Kołacz, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin, e-mail: szu86@wp.pl
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2013;7(2):126-136
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Jedną z największych bolączek współczesnego świata jest, według encykliki Jana Pawła II Evangelium vitae, deptanie fundamentalnego prawa do życia wielkiej rzeszy słabych i bezbronnych istot ludzkich. Narastające zjawisko zamachów na życie ludzkie jest, zdaniem Jana Pawła II, niezwykle groźne i niepokojące. Sprawą oczywistą jest, że w aborcji ginie niewinne dziecko. Czasem pamiętamy o tym, że aborcja poważnie okalecza fizycznie – a także psychicznie i duchowo – matkę dziecka. Natomiast zabójstwo niewinnego dziecka w łonie matki dotyka nie tylko jej, co jest oczywiste, ale w różnym stopniu wszystkich członków rodziny, nawet rodzeństwo dziecka abortowanego, którym wyraźnie nikt nie powiedział, co się wydarzyło. Co więcej realną winę odczuwają wszyscy, którzy wiedzieli o poczęciu dziecka, a potem pozostali bierni wobec problemu, aż doszło do tragedii. Z powodu aborcji cierpią pojedyncze osoby, ale także rodzina jako całość. Dlatego istotną kwestią wydaje się być poruszenie tematu pomocy kobietom, które zmagają się z dylematem i wizją aborcji, aby zaniechały zabicia własnego dziecka.
REFERENCJE (18)
1.
Biesaga T. (2001), Etyka chrześcijańska a etyka ateistyczna wobec eutanazji, W: ks. K. Gryz, ks. B. Mielec (red.), Chrześcijanin wobec eutanazji. Wydawnictwo św. Stanisława B. M. Archidiecezji Krakowskiej, Kraków, s. 14.
 
2.
Bołoz W. (1997), Życie w ludzkich rękach. Wydawnictwo Akademii Teologii Katolickiej, Warszawa.
 
3.
Bortkiewicz P. (2005), Kultura śmierci, W: A. Muszala (red.), Encyklopedia Bioetyki. Personalizm chrześcijański. Radom, s. 256.
 
4.
Grondelski J. (1996), Nie poczęłaś mnie ku śmierci. Pozwól mi żyć. Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.
 
5.
Grzywna A. (2009), Pogranicza psychiatrii. Drogi i bezdroża umysłu. Lublin.
 
6.
Jan Paweł II (1996), Evangelium vitae, W: Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II. Tom II. Wydawnictwo Św. Stanisława B. M. Archidiecezji Krakowskiej, Wydawnictwo M, Kraków, s. 732.
 
7.
Jan Paweł II (1999), O życiu. Aborcja – eutanazjawojna. Wydawnictwo M, Kraków.
 
8.
Katolo A. J. (2000), Embrion Ludzki – Osoba Czy Rzecz? Wyd. Diecezjalne w Sandomierzu, Lublin – Sandomierz.
 
9.
Kornas – Biela D. (1998), „Zespół ocaleńca” jako konsekwencje przemocy wobec dzieci,.
 
10.
W: J. Papież, A. Płukis (red.), Przemoc dzieci i młodzieży wobec innych w perspektywie polskiej transformacji ustrojowej. Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń, s. 151 – 160.
 
11.
Kornas – Biela D. (2000), Psychologiczne konsekwencje aborcji u ojców, W: Międzynarodowy Kongres o Godności Ojcostw. HLI – Europa, Gdańsk, s.236 – 243.
 
12.
Nathanson B. (1997), Świadek życia. Wydawnictwo Sióstr Loretanek, Warszawa.
 
13.
Ney P. (2000), Odmienne podejście do zespołu proaborcyjnego, W: J. Dzierżanowski.
 
14.
(red.), Psychologiczne następstwa straty dziecka. Opole, 47-48.
 
15.
Ratzinger J. (1999), Życie – fundamentalną wartością i nienaruszalnym prawem człowieka, W: E. Sgreccia, T. Styczeń (i inni). Medycyna i Prawo: za czy przeciw życiu. Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin, s. 22 - 23. Papieska Akademia Życia, Rzym Instytut Jana Pawła II KUL, Lublin Instytut Studiów nad Rodziną ATK, Warszawa Instytut Teologii Rodziny PAT, Kraków.
 
16.
Ryś M. (1999a), Natura nie wybacza nigdy. Psychologiczna analiza zaburzeń występujących po przerywaniu ciąży, W: „Służba Życiu” 4/99, wrzesień 1999, s. 12–13.
 
17.
Ryś M. (1999b), Psychologia małżeństwa w zarysie, Warszawa.
 
18.
Winkler A. (2009), Uzależnienia jako konsekwencje aborcji, W: B. Chazan, W. Simon. Aborcja. Przyczyny następstwa terapia. Wrocław, s.219.
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top