PL EN
Zaburzenia afektywne rodzica a ryzyko dysfunkcyjności systemu rodzinnego
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Pedagogiki Społecznej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Studiów Edukacyjnych, Polska
 
 
Data nadesłania: 24-01-2024
 
 
Data ostatniej rewizji: 12-02-2024
 
 
Data akceptacji: 12-02-2024
 
 
Data publikacji: 05-04-2024
 
 
Autor do korespondencji
Natalia Gałązka   

Zakład Pedagogiki Społecznej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Studiów Edukacyjnych, Poznań, Polska
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2024;18(1):171-188
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na ryzyko dysfunkcyjności systemu rodzinnego wśród rodzin, w których rodzic mierzy się z zaburzeniami afektywnymi zarówno jedno-, jak i dwubiegunowymi. Artykuł ma charakter przeglądu literatury naukowej dotyczącej dysfunkcyjności rodziny oraz konsekwencji wystąpienia zaburzeń afektywnych wśród rodziców. Przedstawiono w nim najczęstsze trudności w realizowaniu podstawowych funkcji rodziny wyszczególnionych przez Z. Tyszkę, a także wskazane zostały zmiany w jej funkcjonowaniu, wywołane wystąpieniem zaburzeń afektywnych u rodziców, które mogą przyczyniać się do wystąpienia dysfunkcji w systemie rodzinnym. Materiał i metody: Artykuł przeglądowy Wyniki: Artykuł przeglądowy Wnioski: Zaburzenia afektywne rodzica ze względu na swoją specyfikę mogą spowodować w rodzinach wystąpienie ryzyka dysfunkcji. Zmiany wywołane w rodzinach, wynikające ze stanu zdrowia osoby chorej, znacząco mogą wpływać na realizowanie funkcji przypisanych rodzinie, a tym samym przyczynić się do zaburzenia jej struktury oraz prawidłowego wypełniania zadań.
 
REFERENCJE (11)
1.
Centrum Psychoterapii Pokonaj Lęk. (2024). Zdrowie psychiczne Polaków – statystyki zdrowia psychicznego (stan na 2024). Pobrane z: https://www.pokonajlek.pl/zdro....
 
2.
Kantowicz, E. (2010). Perspektywa transwersalna w badaniu rodziny ryzyka i wsparciu społecznym na rzecz dziecka i rodziny. Roczniki Socjologii Rodziny, 20, 209-223.
 
3.
Kawula, S. (1997). Rodzina o skumulowanych czynnikach patogennych. W J. Brągiel, A. W. Janke, S. Kawula, Pedagogika rodziny Obszary i panorama problematyki (s. 115-152). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
4.
Kawula, S. (2009). Rodzina społecznego i indywidualnego ryzyka. W: S. Kawula (red.), Pedagogika społeczna. Dokonania–aktualność–perspektywy (s. 481-514). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
5.
Krasiejko, I. (2019). Rodzina z dziećmi. Rodzina dysfunkcyjna. Pedagogika, praca socjalna, terapia. Warszawa: Difin.
 
6.
Michałowska, E. (2013). Funkcjonowanie rodziny z chorymi na zespół psychozy dwubiegunowej afektywnej. W: A. Łaska-Formejster, M. Synowiec-Piłat (red.), Społeczne konteksty chorób przelwekłych; Wybrane zagadnienia (s. 105-122). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
 
7.
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych – X Rewizja Tom II. (2008). World Health Organization.
 
8.
Seweryńska, A. M. (2004). Uczeń z rodziny dysfunkcyjnej. Przewodnik dla wychowawców i nauczycieli. Warszawa: WSIP.
 
9.
Smolińska-Theiss, B. (2006). Rodzina dysfunkcyjna. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku (T. 5, s. 330-332). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
 
10.
Tyra, T. L. (2000). Depresyjni rodzice i ich dzieci. Przegląd Psychologiczny, 43(3), 323-337.
 
11.
Tyszka, Z. (1997). System metodologiczny poznańskiej szkoły socjologicznych badań nad rodziną: (Stan aktualny). Poznań: Poznańska Drukarnia Naukowa.
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top