PL EN
REVIEW ARTICLE
MEDIA FORMS POPULARIZING CLASSICAL MUSIC
 
More details
Hide details
1
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Nauk Społecznych, Instytut Socjologii
 
 
Publication date: 2019-07-23
 
 
Corresponding author
Lyliya Borhulevych   

Lyliya Borhulevych, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Nauk Społecznych, Instytut Socjologii, ul. Przy Stawie 4/42, 20-067 Lublin, e-mail: lilya.borhulevych@gmail.com, tel. 48 51 8701924
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2016;10(3):28-35
 
KEYWORDS
ABSTRACT
In culture dominated by pop music – light and entertaining, classical music must fight for a position it rightly deserves in social awareness. For this purpose, its creators and supporters take advantage of audiovisual media, i.e. radio, television or the Internet. With their aid, classical music gets into our everyday life as an „everyday music”, becoming more available for the broad public. The popular opinion is that the main difference between these two forms of artistic creation lies in the function they fulfill, namely: usage, entertainment and simplicity of pop music versus professionalism and complexity of classical music. This opinion however does not seem true, as none of the features mentioned above characterizes only one type of music. At the same time, some structural and functional relationships are visible between these two types as well as a growing interest on the part of culture itself in classical music, which is reflected in, inter alia, such forms as talent shows.
 
REFERENCES (35)
1.
Adorno Th. W. (1974), Filozofia nowej muzyki. Tłum. F. Wajda, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
 
2.
Białas M. (2008), Muzyka poważna w telewizji. Problemy i nadzieje. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio L, Artes, nr 6, s. 156.
 
3.
Białas M. (2010), Orfeusz technokrata. Media w upowszechnianiu muzyki poważnej. Wydawnictwo Naukowe Grado, Toruń.
 
4.
Bilica K. (2007), hasło muzyka, W: S. Żurawski (red.), Muzyka. Encyklopedia PWN. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 509.
 
5.
Chanan M. (2002), Television’s problem with (classical) music. Popular Music, nr 21/3, s. 367–374.
 
6.
Cook N. (2000), Muzyka. Tłum. M. Łuczak, Prószyński i S-ka, Warszawa.
 
7.
Goban-Klas T. (2001), Powstanie i rozwój mediów. Od malowideł naskalnych do multimediów. Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków.
 
8.
Godzic W. (2004), Telewizja i jej gatunki: po „Wielkim Bracie”. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków.
 
9.
Hulten B., Broweus N., Dijk M. (2011), Marketing sensoryczny. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
 
10.
Jankowski W. (2001), Popularyzacja muzyki, W: A. Chodkowski (red.), Encyklopedia muzyki. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 710.
 
11.
Jędrzejewski S. (2006), Format radiowy, W: W. Pisarek (red.), Słownik terminologii medialnej. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków, s. 59.
 
12.
Jędrzejewski S. (2007), Radio, W: E. Chudziński (red.), Słownik wiedzy o mediach. Wydawnictwo Park, Warszawa, s. 157.
 
13.
Kofin E. (2012), Muzyka wokół nas. Studium przeobrażeń recepcji muzyki w dobie elektronicznych środków jej przekazywania. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
 
14.
Kuligowski W. (2002), Internet: Ziemia Obiecana czy post coitum triste. Kultura i Społeczeństwo, 1, s. 91-92.
 
15.
Misiak T. (1983), Muzyka poważna, muzyka popularna. Dualizm współczesnej kultury muzycznej a perspektywy socjologii muzyki. Muzyka, nr 4, s. 92-93.
 
16.
Nowacki R. (2009), Reklama. Wydawnictwo Difin, Warszawa.
 
17.
Schmitt B., Simonson A. (1999), Estetyka w marketingu. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków.
 
18.
Sherman R., Seldon Ph. (2000), Muzyka klasyczna dla żółtodziobów. Dom Wydawniczy REBIS, Poznań.
 
19.
Słownik wyrazów obcych (2008), red. M. Bańka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
20.
Słupek L. (2006), Globalizacja, W: W. Pisarek (red.), Słownik terminologii medialnej. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków, s. 68-69.
 
21.
Śmiechowski B. (2008), O muzyce najpiękniejszej ze sztuk. Historia muzyki. Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „ADAM”, Warszawa.
 
22.
Smyrska M. (2003), Talent-show. Polityka, nr 9, s. 113.
 
23.
Sułkowski B. (2002), Sztuka, W: R. W. Frieske (red.), Encyklopedia socjologii. Oficyna Naukowa, Warszawa, s. 167.
 
24.
Chłopecki A. (2011), Nowa przestrzeń mediów publicznych. W: Raport o stanie muzyki polskiej, http://imit.org.pl/bip/uploads... (data dostępu: 04.06.2013).
 
25.
Dean S. (2012), Jonathan And Charlotte: One Half Of The ‚Britain’s Got Talent’ Duo, Jonathan, Talks Simon Cowell And Making Opera Popular, http://www.huffingtonpost.co.u... (data dostępu: 13.05.2013).
 
26.
http://ak-alexeykuznetsov.com/... (data dostępu: 11.05.2013).
 
27.
http://goloskrainy.tv/photo/ba... (data dostępu: 15.05.2013).
 
28.
http://region.czest.pl/cz74/ja... (data dostępu: 07.06.2012).
 
29.
http://szwarcman.blog.polityka... (data dostępu: 24.05.2013).
 
30.
http://teleshow.pl/sid,143,tit... (data dostępu: 11.05.2013).
 
31.
http://www.listenlive.eu/class... (data dostępu: 24.05.2013).
 
32.
http://www.nbc.com/americas-go... (data dostępu: 12.05.2013).
 
33.
Nożyński S. (2012), Radio – „Przyjazne Medium”. W: W. Skrzydlewski (red.), Media – Edukacja – Kultura: W stronę edukacji medialnej. St. Dylak, Wydawnictwo PTTiME, Poznań – Rzeszów, s. 348, http://edunet.amu.edu.pl/mae20... (data dostępu: 24.05.2013).
 
34.
Rynek telewizyjny w I kwartale 2016 roku, http://www.krrit.gov.pl/Data/F... (data dostępu: 23.05.2016).
 
35.
Zawistowski P. (2003), Rozważania na temat retoryki w muzyce baroku, http://chopin.man.bialystok.pl... (data dostępu: 24.06.2012).
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top