PL EN
ARTYKUŁ ORYGINALNY
OPTYMIZM A EFEKTYWNOŚĆ ZAWODOWA PRACOWNIKÓW CZĘŚĆ I. INTERPRETACJA ZDARZEŃ POZYTYWNYCH
 
 
Więcej
Ukryj
1
Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
 
 
Data publikacji: 20-07-2019
 
 
Autor do korespondencji
Ewelina Dresler   

Ewelina Dresler, Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, ul. Sidorska 95/97, 21-500 Biała Podlaska, e-mail: edresler@wp.pl, tel.: 83 344 99 00
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2017;11(1):79-86
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp: Niniejszy artykuł stanowi pierwszą część rozważań na temat optymizmu i jego związku z efektywnością w pracy. Skoncentrowano się na jednym aspekcie optymizmu jakim jest sposób interpretacji zdarzeń pozytywnych przez pracowników związanych ze sprzedażą. Celem pracy jest, poza ukazaniem teoretycznych aspektów optymizmu, sprawdzenie czy istnieje związek pomiędzy różnymi wymiarami optymizmu takimi jak zasięg, stałość i personalizacja zdarzeń pozytywnych a poziomem efektywności pracowników. Materiał i metody: Artykuł przygotowano na podstawie wyników badań własnych projektu badawczego realizowanego w ramach Funduszu Grantów na Badania Własne w Państwowej Szkole Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej. Badania zostały oparte na koncepcji optymizmu M. Seligmana. Wyniki: Wyniki badań własnych sugerują istnienie zależności pomiędzy poziomem efektywności a stałością i zasięgiem pierwszego aspektu optymizmu jakim jest interpretacja zdarzeń pozytywnych. Z kolei nie stwierdzono zależności pomiędzy sposobem personalizacji pomyślnych zdarzeń a poziomem efektywności pracowników. Wnioski: Przeprowadzone badania sugerują istnienie zależności pomiędzy poziomem optymizmu a efektywnością w pracy otwierając pole do dalszych badań w tej dziedzinie. Wyniki badań mogą mieć zastosowanie praktyczne. Pracodawcy, poprzez trening pracowników z elementami terapii psychologicznej, mogą wpływać na ich poziom optymizmu i w konsekwencji na ich efektywność w pracy.
 
REFERENCJE (23)
1.
Burke K., Joyner A., Czech D., Wilson M. (1999), An investigation of current validity between two optimism/pessimism questionnaires: The Life Orientation Test-Revised and the Optimism/Pessimism Scale. Current Psychology, 2, s. 129-136.
 
2.
Czapiński J. (2004), Ekonomiczne przesłanki i efekty dobrostanu psychicznego, W: Tyszka T. (red.), Psychologia ekonomiczna, GWP, Gdańsk, s. 192-242.
 
3.
Diagnoza Społeczna, raporty: Czapiński J., Panek T. (red.) (2003), www.diagnoza.com (data odczytu: 01.12.2016).
 
4.
Drucker P. (1994), Menedżer skuteczny. Biblioteka Nowoczesności, Kraków.
 
5.
Filipowicz G. (2013), Rozwój organizacji poprzez rozwój efektywności pracowników. Wydawnictwo Oficyna Ekonomiczna, Warszawa.
 
6.
Harker L.A., Keltner D. (2001), Expressions of positive emotion in women’s collage yearbook pictures and their relationship to personality and life outcomes across adulthood. Journal of Personality and Social Psychology, 80, s. 113-122.
 
7.
Hoffmann K., Gajda D. (2015), Wskaźniki pomiaru efektywności pracy zespołowej. Studia Ekonomiczne, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 230-2015, s. 146-164.
 
8.
Juchnowicz M. (red.) (2014), Zarządzanie kapitałem ludzkim. PWE, Warszawa.
 
9.
Kaplan R., Norton D. (2007), Strategiczna karta wyników. Jak przełożyć strategię na działanie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
10.
Luthans B.C., Luthans K.W., Jensen S.M. (2012), The impact of business school students’ psychological capital on academic performance. Journal of Education for Business, 87, s. 253–259.
 
11.
Luthans F., Youssef C., Avolio B. (2007), Psychological capital. Developing the human competitive edge. Oxford University Press, Oxford UK.
 
12.
Peeters G., Czapiński J. (1990), Positive- negative asymetry in evaluations: the distinction between affective and informational negativity effects, W: Stroebe W., Hewstone M. (red.), European Review of Social Psychology. Wiley, London, s. 33-60.
 
13.
Peterson C. (2000), The future of optimism. American Psychologist, 55, s. 44-55.
 
14.
Potempa K. (2013), Optymizm a zdrowie. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 19 (2), s. 130-134.
 
15.
Seligman M. (2010), Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Media Rodzina, Poznań.
 
16.
Seligman M. (2005), Prawdziwe szczęście. Psychologia pozytywna a urzeczywistnienie naszych możliwości trwałego spełnienia. Media Rodzina, Poznań.
 
17.
Scheier M., Carver C. (1985), Optimism, coping and health: Assessment and implications of generalized outcome expectancies. Health Psychology, 2, s. 26-30.
 
18.
Schwarzer R. (1993), Optimism, vulnerability, and self-beliefs as health-related cognitions: A theoretical analysis. Psychology and Health, 9, s. 193-204.
 
19.
Skrzypek E. (2002), Jakość i efektywność. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.
 
20.
Tatarkiewicz W. (1979), O szczęściu. PWN, Warszawa.
 
21.
Tiger L. (1979), Optimism: the biology of hope. Simon& Schuster, New York.
 
22.
Wallston K. (1994), Cautions optimism versus cockeyed optimism. Psychology of Health, 9, s. 201-303.
 
23.
Weinstein N. (1980), Unrealistic optimism about future life events. Journal of Personality and Social Psychology, 39, s. 806-820.
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top