PL EN
RODZINA ZASTĘPCZA JAKO FORMA WSPARCIA RODZINY DYSFUNKCYJNEJ
 
Więcej
Ukryj
1
Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
 
 
Data publikacji: 24-07-2019
 
 
Autor do korespondencji
Marzena Ruszkowska   

Marzena Ruszkowska, Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, ul. Sidorska 95/97, 21-500 Biała Podlaska, e-mail: r-ska.marzena@wp.pl
 
 
Rozprawy Społeczne/Social Dissertations 2013;7(2):5-12
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Dziecko pozbawione możliwości wychowywania się w środowisku rodzinnym narażone jest na liczne nieprawidłowości i zaburzenia. Dysfunkcyjna rodzina naturalna powoduje pojawianie się różnych form sieroctwa i konieczność poszukiwań opieki zastępczej. Wśród rodzin zastępczych zdecydowanie dominują rodziny zastępcze spokrewnione z dzieckiem. Niewielki procent podopiecznych trafiających do rodzin zastępczych stanowią sieroty naturalne, pozbawione opieki obojga rodziców spowodowanej ich śmiercią. Wśród dzieci opuszczonych dominują sieroty społeczne, zaś wśród nich najliczniej reprezentowaną grupą są dzieci wywodzące się z rodzin dotkniętych problemem alkoholizmu, jednego bądź obojga rodziców. Niejednokrotnie do grona sierot społecznych zalicza się także dzieci z rodzin niezaradnych życiowo - często wskutek bezrobocia, biedy, choroby psychicznej, braku wykształcenia i elementarnej wiedzy psychologiczno – pedagogicznej, a także nieposiadania umiejętności w zakresie organizacji życia codziennego.
 
REFERENCJE (11)
1.
Andrzejewski M. (1999), Prawna ochrona rodziny, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
 
2.
Andrzejewski M. (2001), Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie rodzin zastępczych. Komentarz do rozporządzenia. „Problemy Opiekuńczo – Wychowawcze”, nr 4, s. 29-44.
 
3.
Badora S. (2005), Rodzina zastępcza, W: J. Brągiel, S. Badora (red.), Formy opieki, wychowania i wsparcia w zreformowanym systemie pomocy społecznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole.
 
4.
Badora S. (1998), Uczucia i profesjonalizm. O formach opieki zastępczej, WSP, Częstochowa.
 
5.
Kusio U. (1998), Rodzina zastępcza jako środowisko wychowawcze, UMCS, Lublin.
 
6.
Kuźma J. (1996), Koncepcje zmian w systemie opieki nad dziećmi osieroconymi i opuszczonymi, W: Z. Brańka, J. Kuźma (red.), Stan i koncepcje rozwoju opieki i wychowania w Polsce, WSP, Kraków.
 
7.
Raport Fundacji Prawo Europejskie (2008), „Eurosieroctwo 2008”, Studium Prawa Europejskiego, Warszawa.
 
8.
Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 października 2004 r., Dz. U 2004, Nr 233, poz. 2344.
 
9.
Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 października 2007 r., Dz. U 2007, Nr 201, poz. 1456.
 
10.
Rozporządzenie Rady Ministrów z 26 września 2000 r. w sprawie rodzin zastępczych, Dz. U. 2000, Nr 83, poz. 939.
 
11.
Ustawa o wspieraniu rodziny i sytemie pieczy zastępczej z dn. 9 czerwca 2011, Dz. U. z 2011 r., Nr 194, poz. 887.
 
eISSN:2657-9332
Journals System - logo
Scroll to top