W dobie narastającego kryzysu środowiska konieczny jest zwrot w relacji człowiek – środowisko. Powstaje pilna potrzeba zmiany myślenia, w tym także wartościowania, prowadząca do zmiany postaw względem środowiska przyrodniczego, która pozwoli przetrwać całemu rodzajowi ludzkiemu. Jest to aktualnie bardzo poważne wyzwanie, przed jakim staje współczesne wychowanie – wychowanie proekologiczne. Zadanie to realizowane jest również i w Polsce od momentu wprowadzenia reformy systemu oświaty z 1998 roku. Wszelkie zaś oddziaływanie wychowawcze nie jest możliwe bez postawienia celu wychowania – bez odpowiedniego wartościowania. Dlatego też autor publikacji skupił się na diagnozie wartościowania przyrody przez uczestników (podmioty) procesu wychowania proekologicznego w szkole polskiej, w oparciu o badania własne przeprowadzone na terenie powiatu bialskiego. Taka diagnoza może bowiem dostarczyć istotnych wskazań mówiących o relacji tych osób do środowiska przyrodniczego, a co za tym idzie o czynnikach wpływających na skuteczność odziaływań wychowawczych w tym zakresie.